1
00:00:19,917 --> 00:00:23,750
อีกแค่หนึ่งนาทีจะมีการอัปเดต
จากเจ้าหญิงพิพพ์แล้ว

2
00:00:23,833 --> 00:00:25,667
อยากรู้จังว่าเจ้าหญิงจะทำอะไร

3
00:00:25,750 --> 00:00:29,875
จะเป็นประกาศ หรือเพลง
หรือประกาศใหญ่พร้อมเพลง

4
00:00:31,625 --> 00:00:35,208
แบตเตอรี่จะหมดเหรอ
ไม่นะ สายชาร์จฉันอยู่ไหน

5
00:00:43,167 --> 00:00:46,292
พร้อมรึยัง อิเล็กทริกบลูกับพิพพ์ เพทัลส์…

6
00:00:46,375 --> 00:00:48,458
จับมือกันแสดงสด! ร่วมกันอีกครั้ง!

7
00:00:50,750 --> 00:00:52,250
หวัดดี ทุก…

8
00:00:55,792 --> 00:00:57,208
หวัดดี ทุก…

9
00:00:58,375 --> 00:00:59,250
หวัดดี…

10
00:00:59,333 --> 00:01:04,125
นี่เป็นศิลปะการแสดงอย่างนึงรึเปล่า
ถ้าใช่ก็… อัจฉริยะ!

11
00:01:04,208 --> 00:01:06,917
ถ้าไม่ใช่ ฉันก็ผิดหวังมาก

12
00:01:07,000 --> 00:01:11,083
ใช่ ถ้าเพลงใหม่ของเจ้าหญิง
มีแต่การไอกับความเงียบ ฉันก็ขอวิจารณ์นะ

13
00:01:13,458 --> 00:01:17,625
มีปัญหาทางเทคนิค
ต้องขอเลื่อนไปก่อนจนถึงคืนนี้

14
00:01:17,708 --> 00:01:20,208
คอยติดตามนะคะ และขอบคุณที่รับชม…

15
00:01:23,333 --> 00:01:25,333
เราดูถ่ายทอดสดอยู่

16
00:01:25,417 --> 00:01:28,250
ใช่ ฉันชอบอิเล็กทริกบลู มากๆ

17
00:01:28,333 --> 00:01:31,125
พวกเขาเป็นนักดนตรีที่เก่งที่สุดแล้ว

18
00:01:31,208 --> 00:01:34,083
แต่เราก็ดูเพราะเธอด้วยเหมือนกัน เกิดอะไรขึ้น

19
00:01:34,167 --> 00:01:35,250
ฉันไม่เป็นไร

20
00:01:35,333 --> 00:01:36,792
ฉันไม่เป็นไร

21
00:01:36,875 --> 00:01:40,417
จริงๆ นะ ฉันว่าฉันแค่กิน
แอปเปิ้ลแปลกๆ เข้าไปน่ะ

22
00:01:41,042 --> 00:01:41,917
ไม่นะ

23
00:01:42,000 --> 00:01:43,750
เธอ… ไม่สบาย!

24
00:01:43,833 --> 00:01:46,792
ขอเตือนนะ นางกำลังจะได้รับ
การดูแลอย่างดีมากๆ

25
00:01:46,875 --> 00:01:49,667
ไม่นะ ไม่ต้องเลย ฉัน…

26
00:01:53,875 --> 00:01:57,542
ไม่เป็นไรนะ พิพพ์
ให้เราช่วยเธอเอง เธอต้องพักผ่อน

27
00:01:57,625 --> 00:02:00,167
สาบานได้ว่าฉันสบายดี

28
00:02:00,250 --> 00:02:05,083
ฉันอาจจะแค่แพ้ความตื่นเต้น
ที่ได้แสดงร่วมกับวงเจ๋งๆ น่ะ

29
00:02:09,000 --> 00:02:11,375
โอเค ฉันคงป่วยจริงๆ แหละ

30
00:02:11,458 --> 00:02:13,458
แต่อิเล็กทริกบลูล่ะ

31
00:02:13,542 --> 00:02:16,250
พวกเขาต้องรอ มาทำให้เธอดีขึ้นกันเถอะ

32
00:02:16,333 --> 00:02:17,167
แต่…

33
00:02:20,958 --> 00:02:22,250
โอเค ก็ได้

34
00:02:22,333 --> 00:02:23,708
แต่ฉันจะเอานี่ไปด้วย

35
00:02:24,250 --> 00:02:26,333
อะไร นี่ไมโครโฟนนำโชคของฉันนะ

36
00:02:26,417 --> 00:02:28,833
ฉันแค่จะร้องเพลงนิดๆ หน่อยๆ เอง…

37
00:02:28,917 --> 00:02:29,833
ไม่ได้

38
00:02:29,917 --> 00:02:31,792
สองคำนะ พิพพ์ พักเสียง

39
00:02:35,583 --> 00:02:38,208
ปล่อยให้มันเฉิดฉาย

40
00:02:38,292 --> 00:02:40,250
ให้มันเปล่งประกาย

41
00:02:41,917 --> 00:02:44,417
ร่วมมือกันทำความดีไว้ให้ประจักษ์

42
00:02:44,500 --> 00:02:46,375
โบยบินต่อไปไม่หยุดยั้ง

43
00:02:46,458 --> 00:02:49,875
ทำให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป

44
00:02:51,333 --> 00:02:52,292
เฮ้

45
00:02:52,375 --> 00:02:54,333
เหล่าโพนี่ทุกๆ ที่

46
00:02:54,417 --> 00:02:56,250
รู้สึกได้ในอากาศ

47
00:02:56,333 --> 00:03:00,250
จุดประกายให้เรืองรองสว่างสดใส

48
00:03:00,333 --> 00:03:02,458
สร้างความดีไว้เพื่อแบ่งปัน

49
00:03:02,542 --> 00:03:04,583
สัญญาด้วยใจ รู้กันดีว่าเราแคร์

50
00:03:04,667 --> 00:03:05,917
โอ้ โพนี่ มาเถอะ

51
00:03:06,000 --> 00:03:07,667
เรามารวมพลังกัน

52
00:03:07,750 --> 00:03:13,458
(มายลิตเติ้ลโพนี่: คิวตี้มาร์กเพื่อโลก)

53
00:03:16,417 --> 00:03:18,042
คนไข้ตัวน้อยเป็นยังไงบ้าง

54
00:03:19,792 --> 00:03:22,750
การป่วยเป็นความรู้สึกที่แย่ที่สุดในโลก

55
00:03:22,833 --> 00:03:26,042
- ฉันอยากรู้สึกปกติ
- ไม่เอาน่า อดทนหน่อยนะ

56
00:03:26,125 --> 00:03:28,292
คนเราป่วยกันทุกคน ชีวิตก็แบบนี้

57
00:03:28,375 --> 00:03:30,208
ใช่ คงงั้นแหละ

58
00:03:32,167 --> 00:03:34,833
น่าสงสารจัง ขอโทษที่เข้มงวดนะ

59
00:03:34,917 --> 00:03:37,083
มันได้ผลกับฉัน แต่อาจไม่ได้ผลกับเธอ

60
00:03:37,167 --> 00:03:40,542
ใช่ เธอมาที่นี่เพื่อใจร้ายกับฉัน
จนกว่าจะรู้สึกดีขึ้นเหรอ

61
00:03:40,625 --> 00:03:43,667
เปล่า ฉันเตรียมแผนสอง
ที่จะช่วยให้เธอดีขึ้นไว้แล้ว

62
00:03:43,750 --> 00:03:45,375
- ยาปาฏิหาริย์เหรอ
- ทำนองนั้น

63
00:03:45,458 --> 00:03:46,292
มันคืออะไร

64
00:03:46,375 --> 00:03:50,583
การหลบหนีจากโรคหวัดน่ารังเกียจของเธอ
และเข้าสู่โลกอีกใบ

65
00:03:50,667 --> 00:03:53,875
- ใช่ที่ฉันคิดรึเปล่าน่ะ
- ใช่ หนังสือเล่มโปรดของฉัน

66
00:03:53,958 --> 00:03:57,292
หรือหนังสือชุดแฟนตาซี
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลนั่นเอง

67
00:03:57,375 --> 00:03:59,625
ตำนานเชอวาเลีย!

68
00:03:59,708 --> 00:04:05,083
รวมถึงนิยายสั้นผจญภัยในจักรวาลที่กว้างขึ้น
อย่างเป็นทางการที่ได้รับการยอมรับ และ…

69
00:04:05,167 --> 00:04:07,125
เชอวาเลียพีเดียอย่างเป็นทางการ

70
00:04:07,208 --> 00:04:09,917
ทุกคำได้รับการนิยาม ทุกสิ่งมีชีวิตถูกจัดประเภท

71
00:04:10,000 --> 00:04:14,458
และมีแผนที่เพื่อหาตำแหน่งของเธอ
ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ครบถ้วน

72
00:04:14,542 --> 00:04:16,833
แหม เยอะนะเนี่ย

73
00:04:16,917 --> 00:04:20,833
ขอบใจนะ ซิพพ์
แต่เธอคิดว่าฉันจะป่วยนานแค่ไหนเหรอ

74
00:04:20,917 --> 00:04:25,667
ไม่ว่าจะสองวันหรือสองเดือน
ก็มีเวลาให้เข้าสู่เชอวาเลียเสมอ

75
00:04:25,750 --> 00:04:30,042
ฉันชอบอ่านหนังสือนะ แต่ขอบอกไว้ก่อน
ว่าขอให้ป่วยแค่สองวันเถอะ

76
00:04:30,125 --> 00:04:32,625
ฉันป่วยสองเดือนเต็มไม่ไหวหรอก

77
00:04:32,708 --> 00:04:36,250
ขอให้สนุกนะ ไปถึงต้นไม้แห่งฟอร์ทูนิก้า
แล้วบอกฉันด้วย

78
00:04:36,333 --> 00:04:38,167
อย่าห่วง ฉันไม่ชอบเฉลยตอนจบ

79
00:04:38,250 --> 00:04:43,083
ไม่นะ บอกว่าไม่ชอบเฉลยก็เป็น
การเฉลยอย่างนึง แต่จริงๆ นะ เดี๋ยวเธอก็รู้

80
00:04:45,375 --> 00:04:47,875
ว่าไง เพื่อนฉันเป็นไงบ้างเนี่ย

81
00:04:47,958 --> 00:04:50,833
ซันนี่! ไม่ค่อยดีหรอก

82
00:04:50,917 --> 00:04:55,125
แต่มันก็แค่หวัดเบาๆ น่ะ เดี๋ยวก็หายแล้วละ

83
00:04:56,167 --> 00:04:58,542
ฉันมีเรื่องอยากทำเยอะมาก

84
00:04:58,625 --> 00:05:01,292
ฉันเข้าใจเธอนะ แต่พยายามพักผ่อนนะ

85
00:05:01,375 --> 00:05:05,750
มีอะไรให้ช่วยไหม มีอาหารที่ชอบกิน
ตอนป่วยไหม เยียวยาตัวเองที่บ้านไหม

86
00:05:05,833 --> 00:05:07,833
ไม่นะ เท่าที่จำได้ไม่มีเลย

87
00:05:14,917 --> 00:05:16,917
ที่จริง ก็พอมีอยู่บ้าง

88
00:05:17,000 --> 00:05:20,750
ทุกครั้งที่ฉันป่วย แม่จะทำซุปแสนอร่อยให้ฉันกิน

89
00:05:20,833 --> 00:05:22,375
ซุปนั่นคือปาฏิหาริย์

90
00:05:22,458 --> 00:05:25,833
เข้าใจแล้ว เดี๋ยวจัดให้ จัดไป จัดเลย

91
00:05:26,333 --> 00:05:29,417
แปลว่าฉันจะทำให้ แล้วซุปนั้นใส่อะไรบ้างเหรอ

92
00:05:29,500 --> 00:05:30,750
ก็มี…

93
00:05:31,917 --> 00:05:35,042
ฉันจำไม่ได้ มันก็แค่ซุปน่ะ

94
00:05:35,125 --> 00:05:40,000
นึกออกมะ ซุปที่ดี ซุปที่อร่อยที่สุด
เหมือนอ้อมกอดอบอุ่นสำหรับตุ่มรับรสน่ะ

95
00:05:41,042 --> 00:05:44,667
แค่พูดถึงมันก็ดีขึ้นแล้วนะเนี่ย
ขอบใจมากนะ ซันนี่

96
00:05:44,750 --> 00:05:49,500
อ้อมกอดอบอุ่น… สำหรับตุ่มรับรส

97
00:05:49,583 --> 00:05:52,500
โอเค งั้นฉันจะไปทำให้นะ

98
00:05:52,583 --> 00:05:55,292
ฉันอาจไม่รู้วิธีทำซุปนั่น

99
00:05:55,375 --> 00:05:58,167
แต่มันไม่เคยหยุดฉันไม่ให้ทำอะไรมาก่อน

100
00:05:58,250 --> 00:06:00,708
- ฉันจะทำมัน ฮิทช์
- อะไรเหรอ

101
00:06:00,792 --> 00:06:02,625
ซุปไง

102
00:06:07,667 --> 00:06:08,542
โอ้โฮ

103
00:06:08,625 --> 00:06:10,917
สวัสดี สัตว์ทุกตัว เป็นไงบ้าง

104
00:06:11,000 --> 00:06:15,500
เราคิดว่าเธออยู่คนเดียวแล้วคงเบื่อน่ะ ก็เลย…

105
00:06:15,583 --> 00:06:17,250
ฉันยังไม่ได้อยู่คนเดียวเลย

106
00:06:17,333 --> 00:06:19,917
ฉันกับเหล่าสัตว์เลยจะมาทำให้เธอร่าเริงขึ้น

107
00:06:20,000 --> 00:06:21,792
ว้าย น่ารักจัง

108
00:06:21,875 --> 00:06:26,292
แต่ไม่มีอะไรจะทำให้ฉันร่าเริงขึ้นได้
เท่าการอยู่ข้างนอกในวันที่อากาศดีแบบนี้

109
00:06:26,375 --> 00:06:31,000
นี่ ข้างนอกน่าสนใจกว่า
ข้อเท็จจริงของธรรมชาติที่น่าหลงใหลอีกเหรอ

110
00:06:32,750 --> 00:06:34,083
คงไม่มั้ง

111
00:06:34,167 --> 00:06:38,417
และนั่นคือเหตุผลที่มันมีชื่อว่า
พูดพร้อมฉันนะ ลูกสน

112
00:06:38,500 --> 00:06:40,333
โอ้ ว้าว

113
00:06:41,417 --> 00:06:43,083
ขอบคุณที่แวะมานะ

114
00:06:43,167 --> 00:06:47,250
แต่ตอนนี้ถึงเวลาของกีบเยียวยา
รักษาแบบองค์รวมแล้ว อิซซี่!

115
00:06:47,333 --> 00:06:49,292
อิซซี่ อิซซี่ อิซซี่

116
00:06:49,375 --> 00:06:53,083
ไม่ต้องห่วงนะ พิพพ์
เรามีข้อเท็จจริงของธรรมชาติอีกเยอะ

117
00:06:53,167 --> 00:06:54,667
เดี๋ยวพวกเรามา

118
00:06:54,750 --> 00:06:58,000
โอ้ พิพพ์ พอฉันร่ายมนตร์ปุ๊บนะ

119
00:06:58,083 --> 00:07:01,625
เธอจะกลับมาเป็น
นักร้องแสนร่าเริงที่เปล่งประกายเลยละ

120
00:07:01,708 --> 00:07:03,375
โอเค อิซซี่ แต่…

121
00:07:03,458 --> 00:07:07,667
คริสตัลของฉันทำให้ฉันนึกถึง
สุดยอดยาน้ำชาสำหรับรักษาหวัดเธอ

122
00:07:07,750 --> 00:07:10,458
มาแล้ว ชาเยียวยายูนิคอร์นของฉัน

123
00:07:10,542 --> 00:07:14,417
รับรองได้ว่าเสียงเธอจะกลับมาดี
รวมถึงส่วนอื่นๆ ด้วย

124
00:07:18,875 --> 00:07:22,083
ว้าว ตอนแรกฉันไม่เชื่อนะ แต่มันอร่อยมาก

125
00:07:22,167 --> 00:07:23,917
ขอบใจมากนะ

126
00:07:24,000 --> 00:07:26,333
และมันคือยาวิเศษเหรอ

127
00:07:27,167 --> 00:07:29,000
รู้สึกเลยว่ามันได้ผล

128
00:07:30,333 --> 00:07:31,458
โอเค อาจจะไม่

129
00:07:31,542 --> 00:07:33,417
โอ้ ไม่นะ

130
00:07:33,500 --> 00:07:35,708
ฉันลืมใส่เวทมนตร์ลงไป

131
00:07:36,333 --> 00:07:39,250
ใช่แล้ว ฉันแค่ชงชาที่อร่อยน่ะ

132
00:07:39,333 --> 00:07:43,500
แต่ฉันแก้ไขได้ เดี๋ยวมานะ
พักผ่อนต่อไป อย่าขยับตัว

133
00:07:47,375 --> 00:07:51,917
"ซุปวิเศษหายป่วย" ไม่
"ซุปวิเศษหายป่วย เซฟเฟอร์ไฮ้ส์" เหรอ

134
00:07:52,000 --> 00:07:56,042
ไม่มี "สูตรซุปวิเศษรสเด็ดของเจ้าหญิงพิพพ์

135
00:07:56,125 --> 00:07:58,333
สำหรับเวลาที่พิพพ์ป่วย"

136
00:07:59,208 --> 00:08:02,500
ซันนี่ ของที่อยู่บนเตากลิ่นแปลกๆ นะ

137
00:08:02,583 --> 00:08:03,542
ซุปทดลองของฉัน

138
00:08:06,583 --> 00:08:07,583
ขอนะ

139
00:08:08,875 --> 00:08:11,375
อึ๋ย ฉันวางแผนมื้อเที่ยงใหม่ดีกว่า

140
00:08:11,458 --> 00:08:13,000
ไม่ นี่ไม่ใช่ของเรา

141
00:08:13,083 --> 00:08:17,083
ฉันพยายามทำซุปพิเศษของแม่เธอให้พิพพ์อยู่
ไปถามเจ้าตัวเลยดีกว่า

142
00:08:17,167 --> 00:08:19,208
- อย่าทำแบบนั้นเลย
- ทำไมล่ะ

143
00:08:19,292 --> 00:08:22,167
- แม่ทำซุปตอนเราป่วยเท่านั้น
- แล้วไงเหรอ

144
00:08:22,250 --> 00:08:26,000
ถ้าแม่รู้ว่าเราป่วย แม่จะสติแตกและบินมาที่นี่

145
00:08:26,083 --> 00:08:29,458
- อย่ากระโตกกระตากได้ไหมล่ะ
- เอางั้นเหรอ ได้สิ

146
00:08:29,542 --> 00:08:31,375
ฉันไม่กระโตกกระตากเก่งมาก

147
00:08:33,583 --> 00:08:36,542
แต่เธอน่าจะจัดการนั่นก่อนนะ

148
00:08:38,417 --> 00:08:39,667
ไม่ไหว เห็นด้วย

149
00:08:40,000 --> 00:08:43,083
นั่นเสียงอะไร มันคือเสียงของ…

150
00:08:43,625 --> 00:08:44,875
พายุเมฆ

151
00:08:44,958 --> 00:08:47,458
เปรี้ยง! เธอต้องเชื่อใน…

152
00:08:50,833 --> 00:08:53,208
นี่ เธอควรพักผ่อนนะ

153
00:08:53,292 --> 00:08:54,292
พักเสียง

154
00:08:54,917 --> 00:08:58,125
ไม่นะ อย่าเอาเพื่อนรักไป เอาคืนมานะ

155
00:08:59,167 --> 00:09:02,917
ห้ามแอบร้องเพลงอีก
ห้ามเล่นคลิปทร็อตส์อีก ห้ามถ่ายทอดสดอีก

156
00:09:03,500 --> 00:09:07,625
ค่อยเอาสิ่งนี้คืนทีหลังนะ
พักสักชั่วโมงเถอะ ให้ตายสิ

157
00:09:15,542 --> 00:09:18,333
สวัสดี ราชินีเฮเว่น! เอ้ย สมเด็จพระราชินี!

158
00:09:18,417 --> 00:09:22,875
ไม่เอาน่า ซันนี่ เรียกฉันว่า
สมเด็จพระราชินีเฮเว่นละกัน

159
00:09:22,958 --> 00:09:26,167
ลมอะไรหอบมาล่ะเนี่ย แล้วลูกฉันล่ะ มาด้วยไหม

160
00:09:26,250 --> 00:09:28,000
อย่ากระโตกกระตาก

161
00:09:28,083 --> 00:09:32,792
คือ… ซิพพ์มีเรื่องต้องสืบสวน ส่วนพิพพ์เจ็บ…

162
00:09:32,875 --> 00:09:38,000
ในการเล่นสเกตบอร์ด เธอเล่นได้เจ็บจี๊ด
เจ็บที่แปลว่าเจ๋ง เธอเล่นสเกตน่ะ

163
00:09:38,083 --> 00:09:39,750
เป็นคำตอบที่น่าพอใจ

164
00:09:39,833 --> 00:09:43,250
หม่อมฉันขอเข้าประเด็นและกราบทูลเลยแล้วกัน

165
00:09:43,333 --> 00:09:45,750
ว่าหม่อมฉันสมัครแข่งทำอาหารไป

166
00:09:45,833 --> 00:09:50,667
และหม่อมฉันอยากเอารสชาติที่ดีกว่า
ของเซฟเฟอร์ไฮ้ส์ไปยังแมร์ไทม์ เบย์

167
00:09:50,750 --> 00:09:54,667
มันน่าจะไฮโซดีนะเพคะ เข้าใจมุกไหมเพคะ

168
00:09:54,750 --> 00:09:56,583
โอ้ ดีจัง

169
00:09:56,667 --> 00:09:59,667
เธอพูดถูก การทำอาหารของเรา
ไม่เป็นสองรองใคร

170
00:09:59,750 --> 00:10:01,292
ฉันยินดีช่วย

171
00:10:01,375 --> 00:10:04,125
โอเค ฮิทช์ คราวนี้เอาอะไรมาล่ะ

172
00:10:04,208 --> 00:10:09,000
ฉันกับสัตว์ที่มีพรสวรรค์อย่างเหลือเชื่อของฉัน
เตรียมละครมาเล่นให้เธอดู

173
00:10:09,083 --> 00:10:13,917
เรื่องราวของเรา
เริ่มต้นที่พุ่มไม้เตี้ยๆ ในแมร์ไทม์ เบย์

174
00:10:14,000 --> 00:10:17,500
เอ๊ะ! เมื่อกี้ฉันเห็นนกฮูกลายจุดรึ

175
00:10:27,875 --> 00:10:32,625
และไม่เคยมีสงคราม
ระหว่างนกฮูกลายจุดกับลีเมอร์อีกเลย

176
00:10:32,708 --> 00:10:35,542
น่ารักมากเลย

177
00:10:35,625 --> 00:10:41,042
แต่ขอถามหน่อย โกเฟอร์มีปีกบินได้
เพราะเขามีความสามารถนั้นมาตลอด

178
00:10:41,125 --> 00:10:46,417
หรือเพราะนางฟ้าให้พรมัน
มันไม่ชัดเจนน่ะ รู้สึกเหมือนเป็นบทร่างแรก

179
00:10:46,500 --> 00:10:49,375
เขาบอกว่า… รู้อะไรไหม ฉันไม่พูดละกัน

180
00:10:50,042 --> 00:10:54,625
แล้วฝ่าบาทพอจะมีซุปสูตรเด็ดที่รักษา…

181
00:10:54,708 --> 00:10:56,583
เอ้ย ทำให้กรรมการอึ้งไหมเพคะ

182
00:10:56,667 --> 00:10:59,083
มีไหมเหรอ มีสิ

183
00:10:59,167 --> 00:11:02,083
ครีมมาร์ชแมลโลว์บิสก์ ซุปข้นไข่ปุยเมฆ

184
00:11:02,167 --> 00:11:05,250
และซุปแต่งงานเพกาซัส ของโปรดฉันเลย

185
00:11:05,958 --> 00:11:08,250
ไม่ค่อยใช่สิ่งที่หม่อมฉันตามหาเลย

186
00:11:08,333 --> 00:11:10,417
แต่ฟังดูดีทุกเมนูเพคะ

187
00:11:11,250 --> 00:11:12,417
โอเค

188
00:11:12,500 --> 00:11:17,042
พิปเปอร์โรนีกับชีส คราวนี้ฉันว่าฉันทำได้แล้ว

189
00:11:17,125 --> 00:11:22,167
ยาน้ำชาวิเศษที่จะช่วยรักษาโรค
และทำให้เธอกลับมาเปล่งประกายขั้นสุด

190
00:11:23,208 --> 00:11:26,500
ฉันจะลองดื่มดู กาเมื่อกี้อร่อยมากจริงๆ

191
00:11:26,583 --> 00:11:29,583
มีกลิ่นอบเชย ขิง และ

192
00:11:29,667 --> 00:11:30,750
สายไหมใช่ไหม

193
00:11:30,833 --> 00:11:32,542
เธอสังเกตด้วยเหรอ

194
00:11:33,375 --> 00:11:35,083
โอเค นี่จ้ะ หมดแก้วเลยนะ

195
00:11:36,583 --> 00:11:40,792
อร่อยเหมือนเดิมเลย เดี๋ยวนะ
ทำไมเสียงฉันเป็นแบบนี้ ฉันคือเธอ อิซซี่

196
00:11:40,875 --> 00:11:43,667
คือฉันไม่ใช่เธอหรอก
แต่เสียงฉันเหมือนเธอ ไม่นะ

197
00:11:43,750 --> 00:11:45,083
ไหน ขอลองซิ

198
00:11:47,375 --> 00:11:48,500
อร่อยจัง

199
00:11:48,583 --> 00:11:51,542
แปลกแฮะ ต้องเป็นเพราะรากบ้งแน่ๆ

200
00:11:51,625 --> 00:11:53,083
ตอนนี้เสียงเธอเป็นไง

201
00:11:54,458 --> 00:11:55,542
ยังเหมือนเดิม

202
00:11:55,625 --> 00:11:58,500
บ้าจริง! แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้หรอก

203
00:11:58,583 --> 00:12:03,250
ยาน้ำชาวิเศษมีอยู่จริง เดี๋ยวฉันกลับมานะ

204
00:12:04,000 --> 00:12:05,792
ดูสิว่าใครมาหา พิพพ์

205
00:12:06,583 --> 00:12:10,375
มิสตี้ ไม่ได้เจอเธอเลย
ตั้งแต่งานเลี้ยงสวมหน้ากาก

206
00:12:10,458 --> 00:12:15,125
ใช่ ฉันยุ่งๆ น่ะ แต่ฉันได้ดูเธอถ่ายทอดสด
และอยากมาดูว่าเธอเป็นไงบ้าง

207
00:12:15,917 --> 00:12:18,000
- น่ารักจัง
- ใช่ น่ารักมาก

208
00:12:18,083 --> 00:12:20,375
เอาละ ได้เวลาจริงใจไม่จริงโจ้แล้ว

209
00:12:20,458 --> 00:12:24,083
ฉันไม่รู้จักจิงโจ้เลยแฮะ ลองไปถามฮิทช์สิ

210
00:12:24,167 --> 00:12:28,125
ไม่ใช่ "จริงใจไม่จริงโจ้"
หมายถึง "มาเปิดใจคุยกันดีกว่า"

211
00:12:29,042 --> 00:12:31,250
ฉันอยากเล่าคดีของฉัน

212
00:12:31,333 --> 00:12:34,417
เกี่ยวกับโพนี่ชั่วร้าย
ที่ต้องการขโมยเวทมนตร์ให้เธอฟัง

213
00:12:36,042 --> 00:12:37,083
เอาสิ

214
00:12:37,167 --> 00:12:40,625
หมายถึงซุบซิบ นินทา เม้าท์มอยใช่มะ

215
00:12:40,708 --> 00:12:42,042
ชายังไม่เสร็จนะ!

216
00:12:42,125 --> 00:12:44,750
- ความจริงต่างหาก!
- ฉันชอบ ว่ามาเลย

217
00:12:44,833 --> 00:12:48,208
หรือ… เรามาเล่นกันดีกว่าไหม

218
00:12:48,292 --> 00:12:49,792
ไม่ ไอเดียฉันดีกว่า

219
00:12:49,875 --> 00:12:52,917
หลังจากการขุดคุ้ยหาข้อมูลอยู่หลายชั่วโมง

220
00:12:53,000 --> 00:12:57,000
รวมทั้งหนังสือที่มิสตี้ช่วยฉันหาด้วย
ฉันก็ระบุได้ว่า

221
00:12:57,083 --> 00:13:00,042
โพนี่ชั่วร้ายตัวนี้เป็นอลิคอร์นแน่นอน

222
00:13:00,125 --> 00:13:03,625
และเธออยู่มาตั้งแต่ยุคของทไวไลท์ สปาร์เคิล

223
00:13:03,708 --> 00:13:06,542
แต่อาจจะอยู่มาก่อนหน้านั้นนานมากด้วยซ้ำ

224
00:13:06,625 --> 00:13:09,500
ฉันชอบทฤษฎีนี้ เล่าต่อสิ

225
00:13:13,042 --> 00:13:16,417
ซุปข้นแอปเปิ้ล มะเขือเทศ หรือบิสกิต…
พวกนั้นไม่เป็นที่นิยม

226
00:13:16,500 --> 00:13:21,208
ฝ่าบาท หม่อมฉันจะพูดละนะ
ซุปที่ทรงทำให้พิพพ์คืออะไรเพคะ

227
00:13:21,292 --> 00:13:24,333
พิพพ์ยกย่องซุปนั่นจนฟังดูน่าอร่อยมาก

228
00:13:24,417 --> 00:13:26,167
หมายถึงซุปพิเศษวันป่วยเหรอ

229
00:13:26,250 --> 00:13:30,417
เธอป่วยมากี่วันแล้ว
ทำไม เธอป่วยเหรอ ลูกแม่!

230
00:13:30,500 --> 00:13:32,042
ไม่เพคะ หม่อมฉันเอง

231
00:13:33,792 --> 00:13:38,500
โอ้ น่าสงสารจัง แต่เพื่อเห็นแก่คลาวด์พัฟฟ์
อย่าแพร่เชื้อให้ฉันนะ

232
00:13:38,583 --> 00:13:43,042
ฉันต้องไปหลายแห่ง ต้องไปพบโพนี่หลายตัว
เดี๋ยวฉันจะไปหาอัลฟ่าบิตเทิลด้วย

233
00:13:45,792 --> 00:13:47,625
นี่ ฉันลืมบอกรายละเอียดสำคัญ

234
00:13:47,708 --> 00:13:51,875
ในหนังสือบอกว่าอลิคอร์น
สามารถใช้เวทมนตร์อื่นนอกจากของตัวเองได้

235
00:13:51,958 --> 00:13:54,417
ฉันตามเรื่องจริงใจไม่จริงโจ้นี่ไม่ทันเลย

236
00:13:54,500 --> 00:13:59,708
ถ้าอลิคอร์นมีเวทมนตร์ยูนิคอร์น เพกาซัส
และเอิร์ธโพนี่อยู่แล้ว

237
00:13:59,792 --> 00:14:01,792
แล้วจะมีเวทมนตร์อะไรอีก

238
00:14:01,875 --> 00:14:03,542
เวทมนตร์มัง…

239
00:14:07,208 --> 00:14:09,875
ฉันคงติดหวัดเธอแล้วละ พิพพ์

240
00:14:10,375 --> 00:14:14,333
ยังไงก็เถอะ ฉันแค่แวะ
เอาของขวัญเยี่ยมไข้มาให้เธอน่ะ

241
00:14:14,417 --> 00:14:18,333
มันคือแปรงขนแผงคอ
โพนี่มีแปรงกี่อันก็ไม่มากไปหรอกเนอะ

242
00:14:19,708 --> 00:14:20,542
ฉันพูดถูกไหม

243
00:14:21,583 --> 00:14:23,208
ช่างคิดจริงๆ

244
00:14:23,292 --> 00:14:24,542
ขอบใจมากนะ

245
00:14:24,625 --> 00:14:28,708
นี่ มิสตี้ เล่าเรื่องที่เธอเล่าให้ฟัง
ที่การค้างคืนของยูนิคอร์นอีกทีได้ไหม

246
00:14:32,042 --> 00:14:36,083
ได้สิ ฉันแค่… ฉันแค่ต้องไปเอาน้ำก่อน

247
00:14:37,667 --> 00:14:39,458
เป็นอะไรของนางเนี่ย

248
00:14:40,042 --> 00:14:43,667
จำตอนที่แอปเปิ้ลเคลือบน้ำตาล
ติดขนแผงคอฉันได้ไหม

249
00:14:43,750 --> 00:14:48,417
ผิด นั่นฉันต่างหาก เธอใส่เข้าไป
กว่าแม่จะเอาออกได้ก็เป็นชั่วโมง

250
00:14:48,500 --> 00:14:50,417
จริงด้วย

251
00:14:50,958 --> 00:14:51,792
ดี๊ดี

252
00:14:52,750 --> 00:14:54,167
หมายถึง ขอโทษน่ะ

253
00:14:55,917 --> 00:14:59,167
ตกลง… หม่อมฉันขอสูตรนั้นได้ไหมเพคะ หรือ…

254
00:14:59,250 --> 00:15:01,667
ให้ตายสิ เธอนี่จอมตื๊อจริงๆ

255
00:15:02,792 --> 00:15:06,333
ก็ได้! ไม่ต้องกดดันกันก็ได้ ฉันยอมรับแล้ว

256
00:15:06,417 --> 00:15:08,250
ซุปนั่นฉันไม่ได้ทำเอง!

257
00:15:08,333 --> 00:15:10,833
ฉันซื้อมาจากรถขายอาหารซุปเปอร์ทัพพี

258
00:15:11,708 --> 00:15:14,083
หมายเลข 12 นะ ใส่แคร์รอตเพิ่มด้วย

259
00:15:14,167 --> 00:15:17,958
ฉันสั่งมาและบอกลูกว่าทำเองมาตลอดชีวิต

260
00:15:18,042 --> 00:15:22,167
ฉันอายน่ะ ฉันเป็นแม่ที่ดี แต่ทำอาหารแย่มาก

261
00:15:22,250 --> 00:15:25,792
หม่อมฉันไม่ตัดสินฝ่าบาทหรอกเพคะ
เชื่อว่าไม่ว่ายังไงก็อร่อย

262
00:15:26,500 --> 00:15:29,792
เอาเครื่องครัวโพนี่หลวง
ไปใช้เพื่อความเป็นของแท้ละกัน

263
00:15:29,875 --> 00:15:33,208
ฉันเสิร์ฟในชามนี้เสมอ โชคดีนะ หายไวๆ ละ

264
00:15:35,542 --> 00:15:38,042
แล้วรถขายอาหารซุปเปอร์ทัพพีอยู่ไหนเพคะ

265
00:15:41,500 --> 00:15:43,958
น้อง เธอจะไม่ดีขึ้นหรอกถ้าเธอไม่…

266
00:15:44,042 --> 00:15:46,250
อย่าบอกให้พักนะ ขอร้อง

267
00:15:46,333 --> 00:15:50,792
ได้โปรด อย่าบอกให้พัก
ฉันพักจนเบื่อจะแย่แล้ว

268
00:15:50,875 --> 00:15:53,208
ฉันพักมาหลายชั่วโมงแล้ว พอกันที

269
00:15:54,167 --> 00:15:57,583
ฉันรู้สึกแย่
แต่การไม่ทำอะไรเลยยิ่งทำให้แย่กว่าเดิม

270
00:15:57,667 --> 00:16:00,833
ฉันขอโทษ ฉันแค่… ช่างเถอะ

271
00:16:00,917 --> 00:16:04,333
ฉันเบื่อการถูกปฏิบัติเหมือนคนไข้แล้ว

272
00:16:04,958 --> 00:16:06,958
เธอไม่ผิดหรอก ฉันขอโทษ

273
00:16:07,042 --> 00:16:09,375
ไม่เป็นไร ฉันจะให้เธออยู่คนเดียวละกัน

274
00:16:12,500 --> 00:16:14,333
นี่ พิปเพอร์ซอรัส

275
00:16:14,417 --> 00:16:18,000
อิซซี่ ฉันรู้นะว่าเธอพยายามมาก แต่…

276
00:16:18,083 --> 00:16:21,708
ชิมก่อนน่า ยัยบ๊อง คราวนี้ฉันทำถูกต้องแล้ว

277
00:16:23,833 --> 00:16:26,000
ชอบจัง มันคืออะไรเหรอ

278
00:16:26,792 --> 00:16:29,625
ก็แค่ชาคาโมไมล์น่ะ ฉันเลิกหาทางรักษาแล้ว

279
00:16:29,708 --> 00:16:32,417
และตัดสินใจว่าจะแค่ทำให้เธอรู้สึกดี

280
00:16:32,500 --> 00:16:34,875
นั่นแหละที่ฉันต้องการ

281
00:16:34,958 --> 00:16:39,083
ขอบใจนะ อิซซี่ เธอดีที่สุดเลย
นี่จะไม่ทำเสียงฉันพังใช่ไหม

282
00:16:39,167 --> 00:16:42,708
มันก็แค่ดอกคาโมไมล์ 100% น้ำผึ้ง และน้ำน่ะ

283
00:16:42,792 --> 00:16:44,125
อ้อ และความรัก

284
00:16:44,208 --> 00:16:46,708
นี่แหละเวทมนตร์ที่ฉันสนับสนุนได้

285
00:16:50,042 --> 00:16:52,250
หมายเลข 12 ใส่แคร์รอตเพิ่มด้วยค่ะ

286
00:16:52,875 --> 00:16:55,917
เสียใจด้วยจริงๆ ของเพิ่งหมดเลย

287
00:16:56,000 --> 00:16:58,833
ไม่นะ พิพพ์ผู้น่าสงสารไม่มีวันดีขึ้นแน่

288
00:16:58,917 --> 00:17:02,583
ซื้อไปให้เจ้าหญิงเหรอ ทำไมไม่บอกแต่แรกล่ะ

289
00:17:02,667 --> 00:17:06,542
ขอหมายเลข 12 เพิ่มหนึ่งที่
เพิ่มแคร์รอตด้วย สำหรับเจ้าหญิง!

290
00:17:06,625 --> 00:17:09,708
สำหรับเจ้าหญิงเหรอ จัดให้เลย

291
00:17:10,375 --> 00:17:12,250
อย่าให้ราชวงศ์ต้องรอ!

292
00:17:16,875 --> 00:17:20,458
ก่อนอื่นเลย ฉันอยากขอโทษที่จ้องจับผิดเธอทั้งวัน

293
00:17:20,542 --> 00:17:22,667
ฉันแค่เป็นห่วงเธอน่ะ

294
00:17:22,750 --> 00:17:26,292
ฉันรู้ ฉันก็ขอโทษ
ที่ทำตัวเป็นแก้วหน้าม้าจอมเหวี่ยง

295
00:17:27,750 --> 00:17:31,917
ฉันแค่ประสาทจะกินที่วันนี้ต้องอยู่แต่ในบ้าน

296
00:17:32,000 --> 00:17:35,042
งั้นฉันจะทำให้ประสาทหายกินเอง

297
00:17:36,667 --> 00:17:41,333
นี่คือการเชื่อมโยงกันของทฤษฎีของฉัน
อลิคอร์น เวทมนตร์มังกร คิวตี้มาร์กเรืองแสง…

298
00:18:04,875 --> 00:18:06,917
สุดยอดเลย ฉันชอบมาก

299
00:18:07,000 --> 00:18:11,750
คือฉันไม่ได้ชอบที่เราต้องหยุดอลิคอร์นชั่วนั่นนะ
แต่เธอทำงานได้เริ่ดมาก

300
00:18:11,833 --> 00:18:13,500
เธอคิดว่าไง มิสตี้

301
00:18:13,583 --> 00:18:15,958
แย่แล้ว หวังว่านางจะไม่ป่วยไปอีกตัวนะ

302
00:18:16,042 --> 00:18:20,917
พวกเขารู้แล้วหมายความว่าไง
"พวกเขา" คือใคร แล้วพวกเขารู้อะไร

303
00:18:21,000 --> 00:18:23,417
ซิพพ์กับพิพพ์ค่ะ พวกเขารู้ทุกอย่าง

304
00:18:23,500 --> 00:18:27,250
ก็ไม่ทุกอย่างหรอก แต่เยอะมาก
พวกเขารู้ว่าคุณเป็นใคร เกือบรู้น่ะ

305
00:18:27,917 --> 00:18:30,417
เกือบเหรอ พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อฉันเหรอ

306
00:18:30,500 --> 00:18:33,333
โอพาลีนผู้ยิ่งใหญ่และทรงพลังน่ะ

307
00:18:34,042 --> 00:18:37,708
พวกเขาสอนอะไรโพนี่พวกนี้
ในวิชาประวัติศาสตร์นะ

308
00:18:37,792 --> 00:18:40,167
เรื่องเหลวไหล เรื่องไร้สาระเหรอ

309
00:18:40,875 --> 00:18:43,208
- ว่าไง
- ขอโทษค่ะ

310
00:18:43,833 --> 00:18:48,167
ฉันไม่รู้ ฉันนึกว่าเป็นคำถาม
ที่ไม่ต้องการคำตอบซะอีก

311
00:18:59,083 --> 00:19:01,208
โอ้ ว้าว…

312
00:19:01,292 --> 00:19:04,125
เย่ เยี่ยมมากเลย

313
00:19:04,208 --> 00:19:08,375
ฮิทช์ ฉันซาบซึ้งใจจริงๆ
ที่พยายามให้ความบันเทิงฉันมาทั้งวัน

314
00:19:08,458 --> 00:19:13,042
แต่ที่ฉันต้องการจริงๆ คือ
การมีโพนี่สักตัวอยู่ด้วย เราแค่นั่งชิลๆ ได้ไหม

315
00:19:13,917 --> 00:19:16,292
ให้ตายสิ ว้าว ขอบคุณ ไชโย!

316
00:19:16,375 --> 00:19:20,042
ยอมรับว่าไม่มีอะไรจะมาแสดงให้เธอดูแล้ว

317
00:19:28,708 --> 00:19:30,875
ว้าว ใช้เวลาทั้งวันเลย

318
00:19:30,958 --> 00:19:34,292
พิพพ์ ฉันเอามาแล้ว ฉันทำได้แล้ว
ได้ซุปวิเศษของเธอมาแล้ว

319
00:19:34,917 --> 00:19:38,333
ซันนี่ น่ารักมากเลย

320
00:19:38,417 --> 00:19:40,958
แต่ฉันควรบอกเธอ มันไม่ได้มีอะไรวิเศษหรอก

321
00:19:41,042 --> 00:19:44,958
- ไม่มีเหรอ
- มันพิเศษเพราะความพยายาม

322
00:19:45,042 --> 00:19:46,625
ที่แม่ฉันทุ่มเทเพื่อให้ได้มันมา

323
00:19:46,708 --> 00:19:50,708
และความดื้อดึงที่แม่ยืนกรานว่าแม่ทำเอง

324
00:19:50,792 --> 00:19:51,625
เธอรู้เหรอ

325
00:19:51,708 --> 00:19:55,167
แต่ฉันชอบมัน มันทำให้ฉันรู้สึกดีเวลาป่วย

326
00:19:55,250 --> 00:19:57,875
และนี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุด เธอดีที่สุดเลย

327
00:19:58,792 --> 00:20:04,000
นี่ ฉันบอกว่ามันสำคัญที่ความตั้งใจก็จริง
แต่มันก็อร่อยด้วย ให้ฉันเถอะ นะๆ

328
00:20:05,250 --> 00:20:06,250
ขอบใจจ้ะ

329
00:20:07,500 --> 00:20:09,417
แล้วคุณอยากให้ฉันทำยังไงคะ

330
00:20:09,500 --> 00:20:13,375
คิดว่าไงล่ะ ยัยนักสืบนั่นชักจะฉลาดเกินไปแล้ว

331
00:20:13,458 --> 00:20:17,542
- เราต้องลงมือ
- หมายถึงฉันใช่ไหม ฉันต้องลงมือใช่ไหม

332
00:20:17,625 --> 00:20:22,000
ใช่ เราจะทำทุกอย่าง
เพื่อรวบรวมเพลิงมังกรทั้งหมดมาให้ได้

333
00:20:22,083 --> 00:20:23,208
ได้เวลาแล้ว

334
00:20:23,292 --> 00:20:26,250
เสียงหัวเราะชั่วร้ายเริ่มต้น ณ บัดดี้

335
00:20:35,917 --> 00:20:37,792
นี่ เหล่าโพนี่ ฟังนี่สิ

336
00:20:39,250 --> 00:20:41,750
ไง พิพพ์สควี้ก นี่เพื่อนเธอเอง พิพพ์

337
00:20:41,833 --> 00:20:44,167
ขอเสียงต้อนรับแขกของฉัน อิเล็กทริกบลู!

338
00:20:44,250 --> 00:20:47,375
- เธอกลับมาแล้ว!
- เห็นไหม เธอแค่ต้องการพักผ่อน

339
00:20:47,458 --> 00:20:49,917
- ชานิดหน่อย
- ซุปอร่อยๆ เล็กน้อย

340
00:20:50,000 --> 00:20:51,625
และการนั่งเล่นดีๆ

341
00:20:52,292 --> 00:20:55,792
ใช่ ฉันขอโทษนะถ้าฉันเป็นคนไข้หัวดื้อ

342
00:20:55,875 --> 00:21:00,042
พวกเธอทุ่มเทกันหนักมากเพื่อให้ความบันเทิงฉัน
ทำให้ฉันไม่ว่างเลย

343
00:21:00,125 --> 00:21:03,583
และช่วยให้ฉันหายดีด้วย
แต่สิ่งเดียวที่ฉันต้องการจริงๆ

344
00:21:03,667 --> 00:21:06,125
คือรู้ว่าเพื่อนฉันห่วงใยฉัน

345
00:21:06,208 --> 00:21:09,458
ถ้ารู้อย่างนั้น ฉันคงไม่พยายามให้เหนื่อยหรอก

346
00:21:11,667 --> 00:21:13,625
พวกเราดีใจนะที่เธอไม่เป็นไร

347
00:21:13,708 --> 00:21:17,542
แต่เธอต้องรีบไปที่เมนเมโลดี้
เพื่อถ่ายทอดสดกับอิเล็กทริกบลู!

348
00:21:17,625 --> 00:21:18,458
เธอสายแล้ว

349
00:21:18,542 --> 00:21:21,917
รู้อะไรไหม ฉันว่า
ฉันอยากถ่ายทอดสดที่นี่ กับพวกเธอ

350
00:21:22,000 --> 00:21:26,625
- พวกเธอทำให้ฉันดีขึ้นจนถ่ายทอดสดได้
- ฉันว่าเรื่องนั้นเราช่วยได้นะ

351
00:21:58,750 --> 00:22:02,917
คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล