"Herbata"

Wieczorem spoglądam w herbaty szklanicę.
Czy Twymi oczyma się znowu zachwycę?
Dziś siedzę tu sam po środku nicości,
Spoglądam w ten czar, znak mej samotności.
I wzdycham... i wdycham aromat ten śliczny.
Pamiętam twe oczy jak kryształ magiczny.
Woń piękna, szlachetna, tak czysta i mocna,
Jak słońca zmierzch, tak pora ta nocna.
Jak kropla bursztynu, Twój smak przypomina,
Herbata ta, moja, cudniejsza od wina.
Przed snem łyk biorę, sen z nią mnie wypełnia.
Wspomnienia wracają i sen mój się spełnia.
I znów Cię ujmuję, i trzymam w objęciach,
I sen nas utula, i w śnie Cię spamiętam.